EXPOSITIE – UIT HET HOUT AAN HET LICHT
van 4 december 2024 t/m 25 januari 2025.
Vanuit een intens diep en fluwelig zwart laat Ilse van Garderen -aangesloten bij de kunstenaars vereniging De Ploegh in Amersfoort- haar beelden aan het licht komen.
Er verschijnen vaten, schepen en ‘robes’ of gewaden in haar werk. Betekenisvolle vormen voor Ilse.
Door de titels die ze dragen worden de robes een voor een 
nader aan ons voorgesteld; o.a. Het Kind, De Dichter, De Componist of De Tuinder zijn door haar bekleed. De figuren zijn door haar van binnenuit GEZIEN. Het kenmerkende dat al deze figuren voor haar hebben, wordt getoond met een gelaagde schoonheid waaruit respect spreekt.
Het materiaal dat wordt gebruikt is verkoold hout, of houtskool. Meestal samengeperste houtskool die daardoor een bepaalde hardheid heeft. Er worden vele lagen zwart over elkaar heen gebracht, waardoor het diepe zwart ontstaat.
Ook Marjolein Terwindt-Wetterauw werkt vanuit hout. Zij snijdt delen uit, gutst ze weg of krast op een houten plaat een voorstelling. Daarna, als de overgebleven, hogere delen worden ingeinkt en afgedrukt, toont zich de voorstelling. Een houtsnede is een vorm van hoogdruk.
Marjolein is aangesloten bij de vereniging van hoogdrukkers: HOLT.
De beelden die ze maakt zijn figuratief. We zien dieren, landschappen en voorwerpen die op de een of andere manier belangrijk voor haar zijn, of die uitdagen om in de houtdruktechniek uitgevoerd te worden. De gestalten en vormen zijn GEZIEN en worden in beeld vertaald. Een houtsnede is voor Marjolein geslaagd als het hout waarmee gedrukt is met nerven en tekening zichtbaar is in de afbeelding. Onderwerp en techniek moeten elkaar aanvullen, een houtsnede is geen schilderij.
Tussen het tonen en het zien van een beschouwer bevinden zich stille, innerlijke momenten van aan- en beschouwen, van kijken en reflecteren. Een kunstwerk, als dat onze aandacht krijgt, zet zo even de tijd stil. We associëren het beeld met onze eigen innerlijke wereld, en in die stilte ontstaat zo soms een tweegesprek met het werk. Het heeft ons even bij onszelf gebracht. Hoe her-kennen we ? ..het kind, de tuinder… of het met zoveel liefde en aandacht inzoomen op wat ons omgeeft?
Het proces van omvormen tot een beeld, door de twee kunstenaars aangegaan, is waardevol in zichzelf, én kan iets van waarde oproepen bij de kijker.
Te zien op woensdag-, donderdag- en zaterdagmiddag van 13.00 – 16.30 uur in de Grote Kerk, Emmen.